Płeć: M
Wiek: 30
Studium przypadku:
Moja współpraca z pacjentem rozpoczęła się na 2 tygodnie przed zabiegiem operacyjnym, kiedy jeszcze wierzyliśmy, że unikniemy operacji. Na pierwszej wizycie domowej zastałem pacjenta z bardzo ostrymi bólami kręgosłupa lędźwiowego, które ograniczyły jego funkcjonowanie do leżenia i zażywania kolejnych środków przeciwbólowych. Podjąłem się próby złagodzenia ostrego stanu zapalnego, jednakże pozycje ułożeniowe/drenażowe praca z przeponą przynosiły ulgę tylko na kilka godzin, a z każdym dniem obraz kliniczny pacjenta się pogarszał. Rezonans magnetyczny i konsultacja z neurochirurgiem ostatecznie przesądziły potrzebę wykonania operacji.
Co ciekawe rezonanas magnetyczny na pierwszy rzut oka wyglądał “nieoperacyjnie”. Jednakże często mamy do czynienia z sytuacją, kiedy obraz rezonansu nie koresponduje z objawami klinicznym, tak jak u mojego pacjenta. Z czego to wynika? Między innymi ze zmian strukturalnych (przebudowy) segmentu kręgosłupa, które najprawdopodobniej były spowodowane toczącym się stanem zapalnym od wielu miesięcy w lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupie. Na czym te zmiany strukturalne mogły polegać np: tzw. Rewaskularyzacja polega na wrośnięciu drobnych kapilar w obszar stanu zapalnego, aby dostarczyć tam wszystkie mediatory stanu zapalnego aby tą tkankę przebudować, ale oprócz drobnych naczyń wrastają tam także cienkie włókna nerwowe typu C, które przewodzą głównie chemiczne bodźce bólowe (nocyceptywne). Jeśli proces zapalny się przedłuża to wtedy także te włókna nerwowe zaczynają unerwiać jądro miażdżyste i przez to jądro dysku także daje dolegliwości bólowe, a tego procesu nie widać na rezonanasie magnetycznym.
.
Pacjenta w ramach zabiegu operacyjnego przeszedł:
- Mickrodiscktomii segmentu L5-S1 – usunięciu zajętego dysku kręgosłupa.
- Foraminotomii segmentu L5-S1- usunięciu jądra miażdżystego, które powodowało przepuklinę.
- Igłoterapia więzadeł międzykolcowych i nadkolcowych operowanego segmentu kręgosłupa oraz punktów spustowych.
- Masaż tkanek miękkich prostownika grzbietu.
- Rozciąganie obręczy barkowej i biodrowej przy pomocy techniki poizometrycznej relaksacji.
- Neuromobilizacja nerwu kulszowego.
- Rozciąganie tylnej taśmy mięśniowej kończyny objawowej.
- Mobilizacja blizny pooperacyjnej.