W dniu 16.02.2020 wziąłem udział w kursie dotyczącym diagnozowania oraz rehabilitacji stopy.
Prowadzącym kurs był dr Ryszard Biernat:
uczestnik Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 i Mistrzostwach
Świata w Dortmundzie w 1982, na których reprezentacja Polski zdobyła
brązowy medal.W latach 1985-2004 pracował w Zjednoczonych Emiratach
Arabskich jako fizjoterapeuta odpowiedzialny za rehabilitację piłkarzy
nożnych drużyn ligowych,a także reprezentacji ZEA. Współpracował z
takimi trenerami jak Antoni Piechniczek, Jan Tomaszewski, Bernard Blaut
czy Piet Hamberg. Dr Ryszard Biernat jest autorem pierwszej w Polsce
książki na temat prewencji urazów w sporcie pt. „Prewencja urazów w
siatkówce”.
RELACJA Z KURSU:
Stopa to chyba jedyny segment ciała, który jest non stop zakryty, obuty,
nieczynny, nietrenowany. Często sztucznie podpierany przez wkładki,
przez sztywne, z podwyższoną piętą obuwie. Wydaje się, że dzisiaj stopa
przeciętnej osoby nie ma prawa funkcjonować prawidłowo. A już dawno
(Agosta, 2008) podiatra z Australii twierdził, że większość urazów
kończyny dolnej ma podłoże w zaburzonej mechanice stopy. Z kolei
Greenmann w swojej książce o terapii kręgosłupa zaleca rozpoczęcie
postępowania leczniczego odcinka szyjnego od ustawienia stopy.
OBUWIE A BÓL STOPY:
-24-30% populacji raportuje problemy i/lub ból stopy,
-rodzaj obuwia jest podstawową przyczyną problemu/bólu,
-długotrwały ucisk na stopę (przodostopie) spowodowany przez obuwie,
powoduje zmiany w strukturze stopy,
-zmniejszenie/utrata ruchomości przodostopia powoduje zwiększenie
napięć w tym obszarze,
-86% obuwia ma węższe przody w porównaniu do szerokości stopy,
-podwyższone obcasy powodują zwiększenie ryzyka hallux
oraz obciążenia przodostopia.
TECHNIKA BIEGU:
według Andersona (Running Science, 2014) 99% populacji zatraciło naturalną technikę biegu i raczej „przemieszcza się”.
SKRĘCENIE STAWU SKOKOWEGO:
-najczęściej zachodzi w kącie zgięcia podeszwowego 10 ̊,
przy zewnętrznej rotacji w stawie skokowym,
-najczęściej rozrywa się przyczep ATFL do kości strzałkowej
– prowadzi do osłabienia pośladkowego wielkiego, dwugłowego uda,
prostowników pleców. A TO:
• osłabienie czucia, obniżenie kontroli postawy, opóźnienie reakcji na inwersję!
• dobre rokowania – obniżenie bólu i obrzęku, poprawa funkcji po 2 tygodniach.
• 5-33% pacjentów doświadcza bólu po 1 roku i dłużej.
Dodatkowe czynniki ryzyka skręcenia stawu skokwego
-ograniczenie zgięcia grzbietowego (<45 ̊), osłabienie siły, nadwaga,
Ale:
-wysokość ciała, hypermobility nie są czynnikami ryzyka,
-rekomenduje się stosowanie stabilizatora funkcjonalnego
(niezależnie od historii skręceń) – obniża ryzyko,
-systematyczny trening balansu obniża ryzyko skręcenia,
-wczesne obciążanie jest korzystne! (WBAT)
-zastosowanie kul bądź ortezy na wczesnym etapie może być
korzystne,
-istnieją sprzeczne doniesienia w stosunku
do stosowania zabiegów fizykalnych,
-przeciwskazanie do stosowania ultradźwięków,
-niezbędne wczesne wprowadzenie ćwiczeń terapeutycznych.
Epidemiologia:
-AS stanowią 25% ogólnej liczby urazów,
-50% AS następuje w wyniku aktywności sportowej,
-10-19 lat najwięcej AS (M – 15-24 lat, F – >30 lat),
-14% AS klasyfikuje się jako poważne,
-średnio AS wyłącza sportowca na 18 dni z treningów,
->10-20% (20-50%) AS nawrotowe (CAI).
Ekstrapolacja wyników z USA i UK na teren Polski wskazuje na 125 000 -200 000 AS rocznie:
EPIDEMIOLOGIA
-piłka siatkowa, nożna, ręczna, koszykówka, futbol amerykański (50%) w tych dyscyplinach najczęściej dochodzi do skręceń stawu skokowego,
-85% AS w wyniku mechanizmu inwersji,
-10-19 lat najwięcej AS (M – 15-24 lat, F – >30 lat),
-14% AS klasyfikuje się jako poważne,
-średnio AS wyłącza sportowca na 18 dni z treningów,
->10-20% (20-50%) AS nawrotowe (CAI),
-10-20% pacjentów po AS przesuwa się do grupy z CAI (przewlekłej niestabilności stawu skokowego),
-sportowcy z wcześniejszą historią skręceń podczas lądowania potrzebują dłuższego czasu do przygotowania prawidłowej pozycji stawu skokowego w porównaniu z osobami bez historii skręceń,
-brak korelacji pomiędzy mechaniczną niestabilnością a dynamicznym deficytem kontroli pozycji stawu skokowego!
-brak zależności pomiędzy siłą mięśni strzałkowych a CAI Kaminski,2002
-brak korelacji pomiędzy mechaniczną niestabilnością a dynamicznym deficytem kontroli pozycji stawu skokowego!
-brak zależności pomiędzy siłą mięśni strzałkowych a CAI Kaminski,2002
TENDINOPATIA ścięgna ACHILLESA:
-umiarkowany ból podczas wykonywania ćwiczeń ekscentrycznych jest dopuszczany
w skali VAS (0-10), dopuszcza się poziom 3-4
Thomee, 2007 sugeruje:
1. ból podczas wykonywania ćwiczenia może osiągnąć 5 w skali VAS,
2. ból po zakończeniu ćwiczeń może być na poziomie 5,
3. następnego dnia, rano ból powinien obniżyć się,
4. ból i sztywność nie może rosnąć w kolejnych tygodniach.
WNIOSKI
1. Wydaje się, że mamy niewielkie szanse na prawidłowo funkcjonujące stopy.
2. Greenman twierdzi, że rehabilitacja odcinka szyjnego kręgosłupa powinna rozpocząć się od naprawy stopy.
3. Zawsze powinniśmy oceniać stopę w procesie rehabilitacji narządu ruchu (zmobilizuj – uświadom – uaktywnij).
4. Powinniśmy włączać trening stopy jako rutynowe postępowanie.
5. Kiedy tylko jest to możliwe powinniśmy trenować boso.
6. Powinniśmy dążyć do zmiany obuwia w kierunku minimalistycznego.
Masz problem ze stopą?
Szukasz: fizjoterapeuta Chrzanów i okolice?
Zapraszam do kontaktu na diagnostykę i terapię do mojego gabinet