Płeć: M
Wiek: 26
Diagnoza/opis przypadku: Pacjent odczuwa dolegliwość bólowe po wewnętrznej stronie uda w czasie wysiłku jak i po jego zakończeniu. Pacjent od 15 lat gra w piłkę nożną. Bóle powodują u niego duży dyskomfort i obniżenie dyspozycji podczas treningów i meczów. Bóle pojawiły się około miesiąca temu. Pacjent nie jest w stanie podać jednego incydentu podczas którego mogłoby dojść do uraz tej grupy mięśniowej. Mamy tutaj najprawdopodobniej do czynienia z sumowaniem się mikrourazów na przestrzeni miesięcy lub nawet lat.
Do grupy przywodzcieli uda zaliczamy następujące mięśnie: grzebieniowy, przywodziciel krótki, przywodziciel długi, przywodziciel wielki oraz mięsień smukły.
Naciągnięte/naderwane przywodziciele uda są najczęściej wynikiem następujących czynników:
a) błędy treningowe – brak odpowiedniej rozgrzewki, zbyt duża intensywność treningu
b) brak właściwej regeneracji
c) zmniejszona elastyczność mięśni, osłabiona siła mięśniowa
d) słaba stabilizacja tułowia
e) zaburzenia biomechaniki ciała (nieestetyczny sposób biegania)
W tego typu przypadkach mamy od wyboru dwa tryby leczenia:
1. Pełny czyli przerwę kilkutygodniową na kompleksową rehabilitacji, gdzie prawdopodobieństwo całkowitego wyleczenia jest duże.
2. Niepełną czyli pacjent nadal kontynuuje uprawianie swojej dyscypliny, a w przerwach między treningami stosuje się do zaleceń fizjoterapeutycznych.
Mój pacjent był zainteresowany tylko trybem, gdzie będzie dalej mógł trenować i grać w piłkę nożną.
Zastosowana rehabilitacja :
a) Diagnostyka – badanie ruchomości stawu biodrowego, zastosowałem min. test Patricka
b) Kinesiotaping metodą dynamiczną w celu wsparcia pracujących mięśni
c) Zademonstrowałem pacjentowi zestaw ćwiczeń poprawiających zakres ruchomości większości mięśni stawu biodrowego
d) Zademonstrowałem pacjentowi ćwiczenia poprawiające zakres ruchomości najbardziej problematycznej grupy mięśniowej
e) Zaleciłem pacjentowi codzienne masaże przywodzcieli
f) Pacjent także dostał wytyczne odnośnie obowiązkowego rolowania mięśni uda przed każdym wysiłkiem sportowym
g) Ponadto zasugerowałem pacjentowi granie w opaskach uciskowych w celu kompresji bolesnego obszaru czyli szybszego powrotu krwi żylnej jaki i zmniejszenia dolegliwości bólowych poprzez ciągły ucisk mechanoreceptorów (teoria bramki kontrolnej)
*Pacjent zdeklarował, że po zakończonym sezonie przejdzie 3 tygodniową rehabilitacje nadzorowaną już w pełni przez moją osobę.
**Zazwyczaj naciągnięcie przywodzicieli uda nie powodują dłuższej przerwy w grze. Tego typu kontuzje przy przerwie do kilkunastu dni szybko się goją. Panuje natomiast mit “rozbiegania” co może tylko niestety pogłębić uraz jeśli będziemy forsować mięśnie, które dają oznaki bólowe.